"Challenge accepted": wat we vandaag weten over de 37e America's Cup

Seconden nadat Team New Zealand woensdag de finish overschreed van de 10 race van de 36e America's Cup, begon de voorbereiding aan de 37e Cup. De Royal Yacht Squadron (de beroemde zeilclub uit Cowes) overhandigde een "challenge" aan de Royal New Zealand Yacht Club, die net de cup succesvol verdedigd hadden.

Cup, challenge, challenger of record

Voor frequente volgers van deze blog of van mijn twitter feed zijn dit vertrouwde termen, maar ik herhaal ze toch graag even. De "America's Cup" is de oudste nog actieve sport-trofee ter wereld, en gaat terug tot 1851. Vijfenveertig jaar voor de eerste moderne olympische spelen, twintig jaar voor het eerste Wimbledon toernooi, won een Amerikaans schip ("America") een Engelse zeilwedstrijd. De prijs was een gigantische zilveren beker. Enkele jaren na de race schonken de eigenaars van de America de beker aan de New York Yacht Club onder een hele rits voorwaarden. Die voorwaarden zijn opgenomen in het "Deed of Gift" document en bepalen de regels van de America's Cup. Hoewel verschillende van deze regels meermaals zijn aangevochten voor de rechtbanken van New York, houdt dat document nog steeds stand en zijn het die regels die de America's Cup bepalen.  De Deed of Gift bepaalt dat het niet om gewone zeilraces gaat waarbij een deelnemersveld samen start (een "regatta" in zeiltermen), maar om "match races". Dit zijn zeilwedstrijden met twee boten, waarbij tactiek en strategie immens veel belangrijker worden. Eerste word je niet door snel te varen, maar door ervoor te zorgen dat je voor je tegenstander aankomt. Bijna altijd wordt de winnaar aangeduid na meerdere races, zelden na één enkele match-race.

Een belangrijk element daarin is dat de huidige bekerhouder, kan uitgedaagd worden door andere zeilclubs. De uitdagende club wordt dan de "Challenger of Record" genoemd. De Deed bepaalt ook dat de uitdager en bekerhouder de exacte voorwaarden van de volgende race zelf kunnen bepalen. Zo beslissen ze met welke boten er gezeild zal worden, hoe de arbitrage zal gebeuren, waar de races doorgaan en wie de praktische organisatie op zich neemt.

Bijna altijd worden ook andere teams toegelaten tot de race. De uitdagers (dus de Challenger of Record en de andere teams die de beker willen veroveren), vechten dan eerst onderling uit wie de beste is. Deze neemt het dan in de America's Cup op tegen de bekerhouder. Met andere woorden, de Challenger of Record is niet zeker van een plekje in de volgende America's Cup race, maar heeft wel het voordeel dat die de specificaties van de boten mee kan bepalen, dat die mee kan onderhandelen waar er gezeild wordt en soms dat die een stukje van de commerciële uitbating van het evenement mag verzorgen.

Wat weten we nu al over de nieuwe America's Cup match?

Uit het persbericht dat beide teams uitstuurden, leren we al een paar heel belangrijke zaken over de volgende race. De precieze tekst van de "Challenge" hebben we niet, maar volgende zaken weten wel al.

1. Beide clubs willen de huidige klasse boten – 75 voet of 23 meter lange vleugel-jachten die meer boven dan op het water zeilen – behouden voor de volgende twee matches. Dus ook de achtendertigste race zou met deze boten geracet worden. Alle challengers die zich nog aansluiten zouden dit moeten bevestigen.
2. De teams mogen maar één nieuwe boot bouwen. In de meeste America's Cups mochten teams twee nieuwe boten bouwen.
3. Er zullen belangrijke inspanningen gemaakt worden om de kosten te beperken om zo meer teams aan te trekken. Een AC campagne is duur, en in de afgelopen zesendertigste cup deden maar vier teams mee. Zowel Nieuw-Zeeland als de Engelse uitdagers willen het aantal teams opkrikken.
4. Crew Nationality Rule is back! Zoals het al enkele malen in het verleden gebeurde, moeten alle zeilers van een team een paspoort hebben van het land dat ze vertegenwoordigen. Met andere woorden, op de Engelse boot mogen enkel zeilers met Engelse nationaliteit of zeilers die al enkele jaren in Engeland wonen, meezeilen. Gedaan dus met dure topzeilers van een ander land aan te trekken. Een uitzondering komt er voor kleine zeillanden die zelf niet het talent hebben, maar toch willen meedoen. Om last-minute nationaliteit-wissels tegen te gaan, wordt gekeken naar de nationaliteit die de zeilers vandaag, niet op de dag van de volgende race, hebben.
5. Binnen de zes maand zal aangekondigd worden waar de races zullen plaatsvinden.

Analyse

Als we deze punten bekijken, zien we dat beide teams duidelijk een gezamenlijk doel hebben. Beiden willen dat meer dan vier teams deelnemen aan het volgende event. De weg daarnaar toe is om kosten te drukken. De America's Cup wordt wel eens de Formule 1 van het zeilen genoemd, niet alleen omwille van de snelheid en technisch vernuft dat in de boten zit, maar ook omwille van de hoge kost. Een deelname voor een bescheiden team kost al snel 100 miljoen dollar, een topteam zal een veelvoud daarvan uitgeven.

Zoals ik al aangaf zijn rechtszaken in America's Cup races geen uitzondering, en ik verwacht dan ook wel wat getouwtrek rond het eerste punt. Zullen beide teams het juridisch kunnen hard maken om nu al de klasse voor de 38e cup te betonneren? Ik betwijfel het ten sterkste en vermoed dat het niet veel meer dan een "engagement" zal zijn. De organisatoren lopen immers het risico dat een andere uitdager de Challenge zal aanvechten mocht geprobeerd te worden nu al de klasse voor de achtendertigste

Wat betreft punt 5 leek iedereen het erover eens dat Auckland, waar de vorige races gezeild werden, een prachtig decors en veranderende condities opleverde. Tenzij een andere Nieuw-Zeelandse haven plots gigantisch veel geld op tafel zou leggen, zou het me verbazen als de races ergens anders zouden plaatsvinden.

To be continued ...